Zomer 2018

       ZOMER 2018

       Inmiddels bijna 3 jaar verder en het bloggen lonkt weer.
       Een lange periode werd beheerst door werk, familie, zomergasten,
       schrijven, dichten en schilderen en om niet te vergeten in beweging
       blijven. De stijgende jaren  laten zich met name voelen in de botten.
       Druk ben ik ook geweest met het schrijven van een (derde) cursus voor
       het instituut voor onderwijs op afstand Laudius in Nederland voor cursisten die Bewindvoerder
       willen worden. De te corrigeren lessen en het up to date houden van inmiddels 3 cursussen
       neemt redelijk wat tijd in beslag.
       Ook was er de toenemende wens om zelf meer te schrijven. Gedichten schrijven trekt
       het meest. Volgde daarvoor ook zelf een cursus gedichten schrijven via Schrijven online.
       Ik hoop vanaf nu weer regelmatig van mij te kunnen laten horen via deze blog.

        Ook deze zomer was er weer een hittegolf evenals vorig jaar. De zomers lijken langer en
        heter te worden. De hooitijd is achter de rug en de naderende herfst is voelbaar.
        De ochtenden zijn aangenaam koel met laaghangende nevels tussen de heuvels bij Toulx Ste
        Croix. Ook de avonden nodigen uit om, bevrijd van de tropische temperaturen, nog lang
        buiten te zitten. Ik verlang alweer een beetje naar de herfst.
        Hieronder een gedicht dat ik maakte tijdens het hooien deze zomer, toen de boeren overuren
        draaiden om het hooi binnen te krijgen.

       

       HOOITIJD

       warm is het en heel droog

       de langste dag net voorbij

      al weken geen regen gevallen

      het gras ongewoon hoog

 

      dit weekend wordt er gewerkt

      de eerste snee moet eraf

      zonder dralen worden verwerkt

      tot ronde en vierkante balen

 

      de boeren zien af, het zweet

      parelend op het blote bovenlijf

      nog tot laat klinkt het continu

      donkere gebrom van maaiers

 

      later liggen de velden

      bezaaid met geelgroene rollen

      rustplaats voor talloze buizerds

      geduldig wachtend op hun prooi

 

      de oogst is overvloedig, groter

      dan in menig zomer er voor

      genoeg voor het bijvoeren van het vee

      een lange , koude winter door

 

       
         Charlotte van Zwol 

ACTION!

Van Nederlandse vrienden vernemen wij het heugelijke nieuws!

Er is een Action gekomen in Châteauroux! Dat is voor ons relatief dichtbij (ruim 1 uur rijden), althans wij vinden het niet al te ver, omdat wij al regelmatig naar het station in Châteauroux rijden om kinderen van de trein te halen of om zelf per trein richting Nederland te vertrekken.

Hoewel wij van mening zijn dat wij onderhand zo ingeburgerd zijn in Frankrijk dat wij alles wat wij nodig hebben ook hier in Frankrijk kunnen kopen en daarom niet meer persé allerlei zaken uit Nederland hoeven mee te nemen, begint het besef van een Action in onze nabijheid toch aan onze onbewust nog aanwezige Nederlandse behoeften te knagen.
Al eerder vernamen wij dat funshoppen bij Action in Nederland inmiddels een "hype" is geworden en dat het "the place to be" is om zoveel mogelijk hebbedingen te scoren voor zo min mogelijk euros.
Ik val om van verbazing als ik zie dat de Action onderhand ook een hot item op de sociale media is. Over Action twitterende en bloggende huisvrouwen buitelen over elkaar heen op internet. Zelfs is er een facebookpagina van Action.  

 Het enthousiaste verslag van onze vrienden over het in de Franse Action aangeboden assortiment, dat toch wel erg lijkt op wat je in Nederland allemaal bij de Action kunt vinden, alsmede nieuwsgierigheid doet ons, na ampele overwegingen, op een regenachtige zaterdagochtend besluiten om er een dagje koopjesjacht van te maken.

Terwijl de eerste sneeuwvlokjes in de Creuse neerdwarrelen zetten wij koers naar het noordelijker gelegen departement Indre, waarvan Châteauroux de hoofdstad is. Na enig zoeken bereiken we ons doel. In een folder lezen we dat de Nederlandse winkelketen in 2012 de eerste Action in Frankrijk opende en dat nu net het 100e filiaal van Action in Frankrijk is geopend.

 Met klem deel ik mijn echtgenoot mee dat ik wèl even op mijn gemak alles goed wil bekijken. Zo gaan we ieder ons weegs langs de schappen die ons het meest interesseren.  Inderdaad, het is alsof je op Nederlands grondgebied aan het shoppen bent. Het assortiment is nagenoeg gelijk aan dat in Nederland en dat betekent dat er toch een aantal zaken zeer interessant zijn om mee te nemen, omdat deze in Frankrijk een veelvoud aan euros kosten.

Zoals bijvoorbeeld de hobbyartikelen (ansichtkaarten, schildersspullen, brei-artikelen, agenda's, schrijfwaren), kaarsen, kerstverlichting en -decoratie, (led)lampen, huishoudartikelen , woondecoratie en automaterialen. Zaken die in Frankrijk nu eenmaal erg duur zijn. Daarnaast zijn er natuurlijk de onvervalste Nederlandse lekkernijen, zoals gevulde speculaas en drop, waaraan wij niet zomaar voorbij kunnen lopen. Met een goed gevulde kar passeren wij de kassa voor een zéér sympathiek bedrag.

Na het nuttigen van enige hèèl Franse viennoiserie en een kopje koffie keren wij tevreden huiswaarts. Onderweg kunnen we het niet laten om nog even langs te gaan bij andere Nederlandse vrienden om verslag te doen van onze funshopping ochtend. We bedenken dat het wel een goed idee is om met zijn vieren binnenkort  een keer een Action-dagje te doen. Dan stellen we van te voren een lijst op van zaken die we ook echt nodig hebben en kunnen we om midi mooi een middag-menu nuttigen bij het Japanse restaurant dat wij recht tegenover de Action ontdekten.

Zo komt Jan Splinter de Franse winter wel door en kunnen wij onze inmiddels Franse verworvenheden goed combineren met nog enige Nederlandse zwakheden. Vive l'Action!

 

 

Nieuwe haiku's

                    

MADONNA

            stil word ik van haar
            sereen gebogen gelaat
            bron van troost en kracht

 Vierluik Madonna's/ olieverf op doekjes van 10x10 cm

REE

            in het stoppelveld
            graast zij behoedzaam speurend
            héél dichtbij mag ik

 

HITTEGOLF

Het is 4 juli en het is warm, èrg warm. Er is sprake van een officiële canicule (hittegolf) en in de Creuse geldt  "vigilance orange" (code oranje). Extra waakzaamheid is geboden voor mens en dier. Dat belooft wat voor de Tour de France, die vandaag van start gaat in Utrecht!

Men verwacht dat de extreme warmte zeker nog  aanhoudt tot de Franse nationale feestdag, le quatorze juillet. Op die dag herdenkt heel Frankrijk het begin van de Franse Revolutie met de bestorming van de Bastille op 14 juli 1789.  De boeren klagen over de extreme droogte en hebben hun handen vol om hun dieren in goede conditie te houden. Bij ons begint het gras al aardig bruin te worden en het knispert van de droogte onder de voeten. 

Pien, onze poes, ligt als een rode tijger op het asfalt van de entree in de koele schaduw van de lindeboom. Een merel in de boom trekt haar aandacht. Loom tilt zij haar kopje op, maar ze ligt te lekker om in actie te komen. Een wit vlindertje is interessanter en brengt haar in beweging. De vlinder is haar echter te snel af en dus strekt Pien zich even verderop weer uit op het terras, nog steeds profiterend van de schaduw van de boom. 

Ook wij ondervinden de effecten van de hittegolf! Er komt niets uit onze handen en we zitten overdag voornamelijk  in de keuken, op dit moment de koelste plek in huis. Een paar dagen terug ben ik in alle vroegte naar Montluçon gereden om een opblaasbaar zwembadje te scoren. Ik was nog net op tijd om een van de laatste exemplaren te bemachtigen. Het badje ligt  nu als een soort koele oase in de woestijn op ons dorre bruine grasveld. Van tijd tot tijd laten wij ons erin zakken en drijven vervolgens op onze zwemband als een soort waterlelie op het koude water. Het helpt ècht en verkwikt ons voor tenminste enkele uren.

 Vanavond zijn we uitgenodigd voor een evenement in ons kleine dorpje. Sylvestre, onze buurman, organiseert jaarlijks een barbecue en Cinéma de plein air-avond voor vrienden en buren. Onze Nederlandse vrienden Ron en Diana gaan  met ons mee om het feest mee te maken. Het programma loopt altijd erg uit, zoals gebruikelijk in Frankrijk. Voor het aperitief wordt ruim de tijd genomen, zodat ook de barbecue pas veel later wordt aangestoken dan gepland. Iedereen heeft spiesen met vlees, kip en salades meegenomen. Voor stokbroden is gezorgd en Nathalie heeft een lam geslacht, zodat er voor iedereen een heerlijk stukje mals lamsvlees op een stokbroodje is.

Na de barbecue installeert ieder zich met trui, deken of omslagdoek in de meegebrachte tuinstoel of chaise longue en bij het licht van de net niet meer volle maan, ontvouwt zich het naar blijkt nogal trieste verhaal. De film "Mommy", gesproken in Canadees/Frans en gelukkig ondertiteld in normaal Frans, is pas afgelopen om kwart voor twee!

Dan wordt er nog een kampvuur ontstoken, kan er een digestief gedronken worden  en is er muziek.  Het geheel heeft een feeërieke uitstraling door het vuur, de gekleurde lampjes en de heuse disco-bol die voortdurend een regen van verlichte waterdruppels uitstrooit over het Creusois huisje van Sylvestre.

Moe maar voldaan lopen we beladen met stoelen, uitklaptafeltje, koelbox en picknickmand, bij het licht van de maan en ons zaklampje terug naar huis.

 

ZOMAAR EEN OCHTEND IN JUNI ...

ZOMAAR EEN OCHTEND IN JUNI ...
Vanwege de aangekondigde zomerse temperaturen vertrek ik vroeg in de ochtend voor mijn dagelijkse wandeling. De wereld schittert mij tegemoet! Wat is er veel te zien!

De naaktslakken hebben glinsterende zilveren sporen getrokken op het asfalt. Vlak voor mijn hoofd langs doorklieft een mannelijk vliegend hert het luchtruim, de borst vooruit, alsof hij ook op mij indruk wil maken! In de bermen schittert de rode zuring tussen de witte bloemschermen van het fluitenkruid. Op de velden, tussen het nog grijsgroene graan, reiken de eerste rode klaprozen met hun kopjes naar de strakblauwe hemel. Er waait een verkoelend briesje, dat het overvloedige groen doet ruisen.De boeren zijn al volop aan het maaien. De eerste snee moet eraf en de eerste hooibalen sieren als geelgroene stippen de weilanden. Er zal vast genoeg hooi zijn dit jaar.

Het is, hoewel nog vroeg in de ochtend, nu al warm. De roodbruine Limousine koeien groeperen zich onder de bomen, lekker in de schaduw. Het doet mij denken aan de schilderijen van Paulus Potter. Ik kom een buurvrouw tegen, die met één van haar schapen aan een touw loopt, alsof zij haar hondje aan het uitlaten is. "On se promène" zegt ze lachend. Mijn boompje, dat ik in alle jaargetijden gefotografeerd en geschilderd heb, staat nu volop in het frisse groene blad. Het stroompje dat onder de weg doorloopt, kabbelt vrolijk. Het is een ontspannend geluid! Een koor van vogels begeleidt mij verder op mijn wandeling. Ik kom Jean tegen op zijn tractor, die naar huis gaat om een kop koffie te drinken. Hij heeft er al een halve dag werken op zitten.

Het is zomaar een ochtend in juni, de mooiste maand in de Creuse! Een stralende dag ligt voor mij en ik kan hem invullen zoals ik wil. Wat een luxe!

 

   

5 mei

       Bevrijdingsdag, 5 mei, is voor mij altijd een dag van gemengde gevoelens.
       Natuurlijk vier ik net als ieder ander de bevrijding, zong ik als kind altijd
       aubade bij het raadhuis in Hilversum. Maar op die dag herdenk ik ook het
       onverwachte overlijden van mijn moeder op 5 mei 1996.
       Geraakt door het overlijden van de moeder van een goede vriend vorig jaar,
       schreef ik dit gedichtje.

      MIJN MOEDER

      waarom  ben ik zo
      bewogen als ik hoor
      dat een goede vriend
      zijn moeder verloor
      voel ik mededogen
      ervaar ik weer
      die pijn en het verdriet
      bij  de onverwachte dood
      van de vrouw die
      mij leven schonk
      het milde, snelle afscheid
      biedt een beetje troost
      lijden tijdens leven
      bleef haar bespaard
      
      nu, zoveel jaar later
      mis ik haar onverkort
      zou ik zo graag nog
      haar vertellen
      wat mij beweegt
      hoe ik voortleef
      haar knuffels voelen
      zoals alleen een moeder
      kan geven
      haar onvoorwaardelijke
      aandacht krijgen

      wat blijft is haar liefde

      voor mij, voor altijd
      haar kind

 

 

 



Haiku's

HAIKU
vijf, zeven, vijf, zijn
de lettergrepen, die ik
op drie regels schrijf


GEDICHT
dichten is een spel
woorden strijden met elkaar
om de beste plaats
 
KOE
het gras was ze zat
maar als koe in de Creuse
heb je geen keuze


LENTE
sneeuw op het perron
er speelt een accordeon
de lente komt aan!